تیرخلاص به قطعنامه 1803

خبرنگار رجانیوز گزارش داد رئیس جمهور فردا (امروز) در سخنرانی خود به مناسبت روز ملی فناوری هسته ای خبر نصب و راه اندازی چند صد سانتریفیوژ از نوع IR-2 را اعلام خواهد کرد.

 سانتریفیوژهای IR-2 از حیث قدرت تفکیک مشابه سانتریفیوژهای نوع P-2 می باشند با این تفاوت که طراحی و ساخت این ماشین ها کاملاً بومی می باشد و حتی نقشه های ساخت ماشین های سانتریفیوژ IR-2 توسط متخصصان داخلی طراحی شده است.

 واحد کاری تفکیک کننده ماشین های نسل جدید، 4SWU (Separative Work Unit) می باشد این در حالیست که واحد کاری ماشین های نوع P-1 که پیش از این، تعداد 3 هزار دستگاه از آنها در نطنز نصب و راه اندازی شده است، 1SWU می باشد. SWU واحد کاری تفکیک کننده یا همان واحد غنی سازی است و میزان قدرت تفکیک ایزوتوپ های اورانیوم 238 از اورانیوم 235 را مشخص می کند.

 جمهوری اسلامی در اظهارنامه اکتبر 2003 خود به آژانس بین المللی انرژی اتمی، آغاز طراحی ماشین های سانتریفیوژ نسل جدید را اعلام کرده بود.

 در این زمینه یک کارشناس مسائل هسته ای، اعلام خبر نصب و راه اندازی سانتریفیوژهای نسل جدید را در راستای سیاست اصولی ایران مبنی بر پاسخ به قطعنامه های افزون طلبانه شورای امنیت با حربه به نمایش گذاشتن پیشرفت های فنی و پرهیز از انزوا و انفعال دانست.

 مهدی محمدی در گفتگو با رجانیوز، با بیان اینکه "جمهوری اسلامی با طراحی گام به گام، هر اقدام غرب را با یک پیشرفت فنی پاسخ داده است"، در تشریح این مسئله افزود: با ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت در فوریه 2006، جمهوری اسلامی بلافاصله با توقف اجرای اقدامات داوطلبانه، پاسخ فنی روشنی به غرب ارسال کرد.

 وی رفع تعلیق از تأسیسات هسته ای، متوقف ساختن اجرای پروتکل الحاقی، توقف دسترسی های شفاف ساز فراتر از پروتکل الحاقی و توقف ارائه اظهارنامه ها طبق پروتکل را 4 فاز پاسخ ایران به ارجاع موضوع هسته ای به شورای امنیت خواند و خاطرنشان ساخت: در مرحله بعد، هنگامی که قطعنامه 1696 در 31 جولای 2006 (مرداد 85) صادر شد، بلافاصله ایران اعلام کرد یک آبشار 164تایی از ماشین های سانتریفیوژ نصب و با موفقیت تست کرده است. در حالیکه حتی بازرسان آژانس نیز چنین توقعی نداشتند و پیش از آن گفته بودند که نخواهید توانست یک سالن آبشار را با موفقیت نصب و تست کنید.

دبیر سیاسی روزنامه کیهان با اشاره به صدور قطعنامه 1703 در 23 دسامبر 2006 اضافه کرد: پس از صدور این قطعنامه، دکتر لاریجانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی از آغاز نصب 3 هزار دستگاه سانتریفیوژ در نطنز خبر داد. وی همچنین توقف اجرای کد اصلاحی 1/3 از ترتیبات اجرایی پادمان را اعلام کرد.

این کارشناس مسائل هسته ای در تشریح تبعات توقف اجرای این کد اصلاحی اظهار داشت: براساس این کد اصلاحی از ترتیبات اجرایی پادمان، ایران موظف بود آغاز ساخت تأسیسات هسته ای جدید خود را از زمان شروع به ساخت اعلام کند در حالیکه اعلام توقف اجرای آن، به معنای بازگشت به پادمان بود که تأکید می کند این اعلام باید حداقل 180 روز قبل از راه اندازی انجام شود.

وی ادامه داد: متعاقب این تصمیم، برخی مانند دیوید آلبرایت گفتند ایران اکنون این امکان را دارد که غرب را در مورد برنامه هسته ای خود با غافلگیری مواجه کند.

محمدی با اشاره به صدور قطعنامه 1747 علیه ایران در 24 مارس 2007، درخصوص واکنش ایران به این قطعنامه خاطرنشان کرد: درپی صدور این قطعنامه، رئیس جمهور عبور از فاز غنی سازی صنعتی را اعلام کرد و نصب و راه اندازی بیش از 3 هزار سانتریفیوژ در نطنز بلافاصله توسط بازرسان آژانس نیز در گفتگو با خبرگزاری های غربی مورد تأیید قرار گرفت و البرادعی هم در گزارش خود به آن اذعان کرد.

وی در ادامه با بیان اینکه "پس از صدور قطعنامه 1803، غربی ها تصور می کردند ایران دیگر پاسخی از جنس پیشرفت های فنی در چنته ندارد"، گفت: اما اکنون خواهند دید که ایران ابتکار جدیدی را که می تواند منجر به کوچک شدن اساسی تأسیسات غنی سازی شود، در اختیار دارد.

دبیر سیاسی روزنامه کیهان با اشاره به درز این خبر توسط بازرسان آژانس به خبرگزاری های غربی پیش از اعلام رسمی آن توسط رئیس جمهور ایران، هدف از این اقدام را لوث کردن این پیشرفت بزرگ و القاء تهدید برای جامعه بین الملل دانست و اظهار داشت: جمهوری اسلامی به فشارها توجهی ندارد و رفتار ایران از این الگو تبعیت می کند که هرچه فشارها بیشتر باشد، حرکت رو به جلو با سرعت بیشتری صورت می پذیرد.

نوشته های دیگران ()